autor: Łukasz Czyżewski
Często zdarza się, że przedsiębiorcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystują swój prywatny samochód osobowy. Jeżeli nie przedsiębiorca nie posiada w majątku firmowym pojazdu ale będzie swój prywatny pojazd wykorzystywał w działalności może z niego korzystać i część wydatków związanych z prywatnym pojazdem będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Aby było to możliwe musi spełnić 2 warunki: musi być właścicielem lub współwłaścicielem pojazdu oraz pojazd musi być wykorzystywany do celów firmowych.
Koszy użytkowania prywatnego pojazdu w wysokości 20% faktycznych wydatków i bez kilometrówki.
Nie uważa się za koszt uzyskania przychodów poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania, stanowiącego własność podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, samochodu osobowego niebędącego składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, oraz składek na ubezpieczenie takiego samochodu; te wydatki i składki w wysokości 20% stanowią jednak koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że samochód ten jest wykorzystywany również do celów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.
Jakie skutki wywołują powyższe przepisy? Przede wszystkim w stosunku do przedsiębiorców zniesiono zarówno limit wynikający z kilometrówki jak i obowiązek prowadzenia ewidencji pojazdów. Z drugiej jednak strony podatnik, który wykorzystuje w swojej firmie prywatny samochód będzie mógł zaliczyć do kosztów podatkowych jedynie 20% poniesionych wydatków.
Przykład 1.
Przedsiębiorca wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej samochód osobowy. Załóżmy, że w styczniu 2019 r. poniesie wydatki na paliwo, części zamienne oraz płyn do chłodnicy w kwocie 600 zł. W takim przypadku podatnik nie musi prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu i co za tym idzie ustalać limitu kilometrówki. Jednak, z uwagi na fakt, że samochód jest jego majątkiem prywatnym, a nie firmowym, do kosztów uzyskania przychodu zaliczyć może jedynie 20% wydatków, tj. 120 zł.
Na zakończenie warto zwrócić uwagę na jeszcze jedną istotną kwestię. O ile bowiem aktualne brzmienie art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy PIT odnosi się do samochodu osobowego niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych, o tyle od nowego roku powyższy przepis dotyczyć będzie samochodów osobowych niebędących składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1.
Cytowany art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy PIT wskazuje, że firmowymi składnikami majątkowymi są:
a)środki trwałe podlegające ujęciu w ewidencji środków trwałych ,
b)składniki majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 (poniżej 10 000 zł) z wyłączeniem składników, których wartość początkowa nie przekracza 1500 zł,
c)składniki majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych,
d)składniki majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
