autor: Łukasz Czyżewski
Zakres działalności programisty przeważnie wymaga znajomości języka obcego. Warto zatem rozważyć możliwość zrealizowania kursu językowego. W związku z tym pojawia się pytanie czy wydatek na naukę języka obcego może stanowić koszt podatkowy.
Analiza wydatków pod kątem ogólnej definicji kosztu
Jak zawsze w tego typu przypadkach na wstępie rozważyć należy czy wydatek na naukę języka obcego spełnia kryteria kosztu uzyskania przychodu. W tym celu trzeba odnieść się do treści art. 22 ust. 1 ustawy PIT. Przepis ten stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
W konsekwencji jeżeli przedsiębiorca będzie w stanie wykazać, że wydatek na kurs języka obcego pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z prowadzoną działalnością gospodarczą i faktycznie będzie służyć osiąganiu przez przedsiębiorcę przychodu to może go ująć w rozliczeniu podatkowym. Trzeba bowiem zauważyć, że w ramach prowadzonej firmy nie jest konieczne aby dany wydatek powodował wygenerowanie określonego kosztu. Może to być także wydatek o charakterze pośrednim.
Jak bowiem przyjęło się w doktrynie kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione. W rezultacie wydatek na naukę języka obcego stanowi pośredni koszt uzyskania przychodu, który może zostać ujęty w rozliczeniu podatkowym.
Podsumowując kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:
* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
* być właściwie udokumentowany.
Wydatki na naukę języka obcego nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ustawy PIT, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Powyższą kwestię wyjaśnił również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 03.01.2018r., nr 0114-KDIP3-1.4011.412.2017.2.AM, w której czytamy:
„ Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na kurs języka angielskiego może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:
* czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
* czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.”
W kontekście przywołanej interpretacji jeżeli programista poniesie wydatek na naukę języka obcego, którego znajomość jest niezbędna w ramach wykonywanych obowiązków firmowych i nie służy wyłącznie podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy przedsiębiorcy to wartość takiego szkolenia może zostać w całości ujęta w kosztach uzyskania przychodu.
Przy czym podkreślić należy, że ciężar wykazania związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.
Wydatek programisty na naukę języka obcego
W zakresie działalności gospodarczej prowadzonej przez programistę często podejmowana jest współpraca z zagranicznymi kontrahentami. Skutkiem tego jest konieczna znajomość języka obcego. Podatnik, który nie ma wiedzy w tym aspekcie może podjąć decyzję o wydatkowaniu swoich środków na naukę języka. Taki wydatek nie będzie miał charakteru osobistego ponieważ będzie wykazywał związek z prowadzoną działalnością. Do sytuacji programisty odnosi się interpretacji indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15.12.2016r., nr 3063-ILPB1-1.4511.215.2016.2.IM, gdzie organ podatkowy stwierdził co następujące:
„ Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca z dniem 1 czerwca 2016 r. rozpoczął jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług programisty. Wnioskodawca ma podpisaną umowę ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, na świadczenie wsparcia programistycznego w prowadzonych przez spółkę projektach. Kontrahent Wnioskodawcy ma podpisane umowy z różnymi osobami i firmami (w tym spoza Polski) z którymi musi współpracować podczas świadczenia usług. Obowiązkowym językiem komunikacji jest angielski. Chcąc jak najlepiej wykonywać swoją pracę Wnioskodawca musi także korzystać z książek, czasopism lub informacji specjalistycznych dotyczących programowania w języku angielskim.
Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione informacje stwierdzić należy, że skoro chcąc świadczyć swoje usługi Wnioskodawca musi coraz lepiej posługiwać się angielskim, a poniesione wydatki na kształcenie językowe pozwolą osiągnąć przychód, to wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.”
